Бузургдошти яке аз шахсиятҳои бузурги илму адаб, фарзанди фарзонаи халқи тоҷик, суханвари тавонои қарни ХII Мавлоно Ҷалолуддини Балхиро ба кулли сокинони вилоят ва алоқамандони сухани ноб сидқан табрику таҳният гуфта, ба ҳамагон саломатию сарбаландӣ ва дар амалӣ намудани ҳадафҳои неку созанда муваффақиятҳо орзу менамоям.
Арҷгузорӣ ба фарҳангу тамаддун ва мероси маънавии халқи тоҷик аз муҳимтарин паҳлӯҳои сиёсати фарҳангпарваронаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба ҳисоб рафта, моро вазифадор месозад, ки дар омӯзиш, таҳқиқ, гиромидошти арзишу суннатҳои милливу мардумӣ ва ёдгориҳои таърихӣ таваҷҷуҳи хос зоҳир намоем.
Рӯзи Мавлоно Ҷалолуддини Балхӣ на танҳо дар кишвари азизи мо - Тоҷикистони соҳибистиқлол, балки дар кулли кишварҳои ҳамҷавор ва дӯсту ҳамзабон ҷашн гирифта мешавад, зеро хизматҳои таърихии ин мутафаккири сатҳи ҷаҳонӣ дар рушди адабиёту фарҳанги тоҷикон ва халқҳои ҷаҳон ниҳоят бузург мебошад.