Фарорасии Рўзи Конститутсияи Ҷумҳурии Тоҷикистонро, ки ҳар сол 6-уми ноябр дар саросари кишвари азизамон бо шукўҳи хос таҷлил мегардад, ба сокинони шарафманди вилоят сидқан табрику таҳният мегўям.

Ин санади раҳнамо, ки дар шароити ниҳоят душвори вазъи сиёсии Тоҷикистони соҳибистиқлол бо иродаи халқи шарафманди кишвар тариқи раъйпурсии умумихалқӣ қабул гардид, ба истиқрори сулҳу субот, низоми ҳаёти ҷомеа, барқарор гардидани қонунияту тартибот ва дар маҷмўъ, рушду инкишофи соҳаҳои гуногуни иҷтимоию иқтисодӣ шароити мусоид фароҳам овард. Дар ин бора, Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон чунин таъкид намудаанд: “Дар асоси меъёрҳои Конститутсия ба мо муяссар гардид, ки пояҳои устувори ҷомеа ва давлатро созмон диҳем, сулҳу оромӣ, суботи сиёсӣ ва ваҳдати миллиро таҳким бахшем, рушди устувори сиёсӣ ва иқтисодии кишварамонро таъмин намуда, барои ҳар як шаҳрванди мамлакат шароити зиндагии арзанда ва инкишофи озодонаро фароҳам оварем”.

Ҷашни Меҳргон яке аз идҳои қадимтарини мардумони форсу тоҷик мебошад, ки ҳамчун иди меҳру муҳаббат, дўстию рафоқати одамон бо якдигар, тантанаи ранҷи кашидаи барзгарон аст. Ба ин муносибат ҳамаи пахтакорон, ғаллакорон, боғу токпарварон, чорводорон ва кулли бошандагони вилоятро табрику таҳният мегӯям ва ба ҳамаатон тансиҳативу хотирҷамъӣ ва дар саодати рӯзгоратонро орзу менамоям.

Иди Меҳргон, ки рўзи Меҳр ҳам меноманд, асосан иди ҳосилот аст ва дар оғози фасли тирамоҳ ҷашн гирифта мешавад. Дар сарчашмаҳои таърихӣ бо номи Митракона ё Митра зикр шудааст ва таърихи чаҳорҳазорсола дорад. Деҳқонон дар ҳамин рўзҳо ба ҷамъоварии ғалла сар мекунанд. Мувофиқи достонҳои қадима гўё Фаридун дар ин рўз ба Заҳҳок ғолиб омада, ўро дар кўҳи Дамованд ҳабс кардааст. Дар ин рўз мардум ба якдигар номаҳо менавишт, тўҳфаҳо тақдим менамуд. Ҷашнгирии Меҳргон ба иди Наврўз хеле монандӣ дорад. Мардум манзилашро тоза мекард, беҳтарин либосашро мепўшиду ба идгоҳҳо мерафтанд. Умуман, ин рўз рӯзи фараҳбахш ба ҳисоб меравад.